się z żoną, tak będzie dla niego najlepiej.
Przyjęcie ślubne zostało zorganizowane we wtorek, gdyż wówczas skończył się remont pałacu, który był świeżo odrestaurowany. Goście byli olśnieni tym, jak bardzo zmienił się salon. Wszyscy stawili się na balu. Nawet hrabia z Faucherym podali sobie ręce. W dniu ślubu, tak jak się umówili, Daguenet przyszedł do Nany spędzić z nią noc. Któregoś dnia obiecała, że wstawi się za nim u hrabiego, jeśli w dzień ślubu przyjdzie do niej po raz ostatni. Teraz już zapomniała o tym, ale Daguenet przyszedł.
Któregoś dnia, gdy hrabia przyszedł do pałacu Nany bez zapowiedzi, zastał ją w salonie w objęciach Jerzego. Był wstrząśnięty widokiem, ale znów dał się jakoś ugłaskać dziewczynie. Tymczasem pałac coraz bardziej upadał, służba rozkradała co się dało, kpiła sobie ze swej pani. A Nanę mimo to opętał nowy kaprys. Wymarzyła sobie, że wstawi do sypialni łoże, które będzie podziwiał cały Paryż. Miało być ono z wytłaczanego złota i srebra, z amorkami figlującymi u wezgłowia. Labordette przyprowadził dwóch złotników i opracowano wstępne szkice. W tym czasie też okazało się, że Filip siedzi w więzieniu oskarżony o kradzież. Od kilku miesięcy podobno podbierał pieniądze z kasy pułku.
W dodatku Jerzy, jego młodszy brat, przyszedł któregoś dnia do Nany i prosił, by wyszła za niego. Ona, gdy to usłyszała, wyśmiała go okrutnie i powiedziała, że wszystko skończone. Wówczas chłopak wbił sobie w pierś jej nożyczki i padł na ziemię. Na szczęście przeżył całą tę historię.
Nana znów zaczęła zdradzać hrabiego z kim popadnie. W dodatku chodziła w nocy na przyjęcia do ambasady, pokazywała się w ekskluzywnych lokalach, spędzała noce z nieznajomymi. Zdradzała także Satin. Zaczęła się też znęcać nad hrabią, biła go, wymyślała najróżniejsze
