miał siedemnaście lat i nazywał się Jerzy Hugon. Chłopiec, gdy podał Nanie kwiaty, rzucił się jej do rąk i zaczął je całować. Odepchnęła go, a potem odprowadziła do drzwi i pozwoliła przyjść innym razem. Znów rozległy się dzwonki, zaczęli schodzić się kolejni mężczyźni. Nana przygotowywała się do wieczornego spektaklu. Przyjęła tylko Labordette’a, któremu powiedziała, że zabiera go na obiad, a potem do teatru. Wyszła z mężczyzną tylnymi drzwiami, uciekając pozostałym.
Dalsze losy Nany koncentrują się na zdobywaniu kolejnych kochanków, adoratorów i wyciąganiu od nich pieniędzy na swoje kaprysy. Warstwa wyższa gardzi Naną, co dobitnie pokazuje sytuacja, gdy Steiner, ówczesny kochanek Nany, kupuje jej posiadłość w Mignotte. Niedaleko znajdował się pałacyk pani Hugon. Narzekała ciągle, że taka kobieta mieszka w sąsiedztwie. Nana zaś była szczęśliwa, jak nigdy. Jerzy, syn pani Hugon, wymykał się do niej codziennie. Dziewczyna czuła się, jak zakochana nastolatka. Ciągle figlowała z chłopakiem, w jego ramionach wydawało jej się, że ma osiemnaście lat. Wieś bardzio ją rozczulała. Mieszkała w domu z Zoe i Ludwisiem. Szóstego dnia pobytu Nany na wsi, zjechało się do niej mnóstwo gości – Mignon z synami, Henrykiem i Karolem, Labordette, Lucy stewart, Karolina Hequet, Tania Nene, Maria Blond, la Faloise z Gagą i jej córką Amelią. Dnie spędzała teraz z całym towarzystwem, noce z Jerzym, który ciągle się do niej zakradał. Hrabia Muffat, który również przebywał wówczas u pani Hugon, domyślił się tego i był zazdrosny o chłopaka. Sam od jakiegoś czasu zabiegał o względy Nany, ciągle odrzucany. W posiadłości pani Hugon najprawdopodobniej rozpoczął się też romans hrabiny Muffat z Faucherym, hrabia jednak tego nie zauważał. W niedziele całe towarzystwo Nany postanowiło wybrać się
