spotyka się z Naną, wezwała na pomoc jego brata, Filipa. Filip wkrótce przyszedł do pałacu złożyć wizytę Nanie. Jerzy drżał ze strachu, co też się wydarzy, bał się, że wywiąże się wielka awantura. Nana kazała mu wyjść do drugiego pokoju, gdy przyjmowała jego brata. Ku zdziwieniu Jerzego, Nana i Filip pożegnali się w uprzejmy sposób, a dziewczyna zaprosiła go znów do pałacu. Odtąd Filip był jednym ze stałych bywalców pałacu. Wraz z Jerzym, hrabią Muffatem i Vandeuvresem stale spotykali się w pałacu i stali się dobrymi znajomymi, towarzysząc młodej kobiecie. Jednak po jakimś czasie Nana zatęskniła do Satin i ich występnego związku. Spotkała ją któregoś dnia na ulicy i zabrała do pałacu. Hrabia Muffat, gdy dowiedział się o związku Nany z Satin, musiał go zaakceptować, choć robił to niechętnie. Nana w takich wypadkach mówiła mu, że jak mu się nie podoba, to może więcej nie wracać i tym sposobem musiał się godzić na wszystko.
Którejś niedzieli w Lasku Bulońskim odbywały się wyścigi konne o Grand Prix de Paris. Jeden z koni ze stajni Vandeuvresa został nazwany Nana. Dziewczyna była zadowolona z tego powodu. Przybyła na wyścigi jako jedna z pierwszych swoim srebrnym landem i ulokowała się blisko bariery. Zabrała ze sobą pieska Bijou i Ludwisia. Razem z nią siedzieli Filip i Jerzy Hugon. Opowiadała im głośno o swoim rozstaniu z hrabią, który któregoś dnia zastał ją z jakimś przypadkowym mężczyzną z ulicy. Zaczęli zjeżdżać się inni – Mignonowie przyjechali ciemnym landem, otoczeni zbytkiem, wraz z dwoma synami, Labordette w karecie razem z Gagą, Klarysa i Blanką de Sivry. Wszyscy obstawiali zakłady. Koń Nana nie cieszył się popularnością, mało kto na niego stawiał. Najlepiej był typowany Anglik – Spirit i Valerio II. Labordette poradził Nanie zdać się na
